W ciągu ostatnich dni dzwoniłam do krewnych i znajomych z życzeniami świątecznymi*. Przeglądając listę adresową na swoim telefonie uzmysłowiłam sobie do jak wielu ludzi niestety nie mogę zadzwonić, bo ich już tutaj nie ma.
Odeszli na zawsze. Niektórzy odeszli w poprzednich latach, a niektórzy w mijającym roku. A ja ciągle mam ich numery w telefonie (ktoś z Was też tak robi i nie kasuje?)
Widzę twarze tych osób, słyszę ich głosy, śmiech, żarciki i przekomarzanie. Ze smutkiem myślę sobie, ile naszych wspólnych planów nigdy nie zrealizujemy…
Już nie poczęstuję jej babeczkami, które zażyczyła sobie na następne spotkanie…
Już nie usłyszę jej głosu: “U mnie wszystko dobrze.”…
Już nie zrobi mi herbaty, gdy przyjdę w odwiedziny…
Już nie zadzwoni i nie pożartuje…
Już nas nigdy nie odwiedzi…
Już nie pójdziemy razem na babski wieczór…
Już nie pojedziemy na wymarzoną wycieczkę, którą mieliśmy w planach…
I uzmysłowiłam sobie jak każda z tych osób, bez względu na wiek, przedwcześnie odeszła…
Radosny okres świąteczny to może nie całkiem odpowiedni czas na wspominanie zmarłych. Ale w tym czasie szczególnie odczuwa się brak bliskich naszemu sercu osób. Z drugiej strony, to okazja, żeby jeszcze bardziej docenić to, że my nadal stąpamy po tej ziemi i jeszcze mamy szansę dzielić się swoją obecnością i dobrocią serca z innymi.
Bez względu na to, czy najbliższe dni to dla Was jedno z najważniejszych świąt w roku, czy to czas dla rodziny bez sakralnych obrzędów czy też po prostu długi weekend, życzę Wam, aby te dni były wypełnione spokojem, miłością i radością z bycia razem. Każda chwila się liczy i już nigdy nie wróci.
Razem z Emmusią życzymy Wam wszystkiego dobrego!!!
Pozdrawiam serdecznie,
Mariola 🙂
P.S. Więcej wpisów z serii “Życie z letalną chorobą dziecka” znajdziecie tutaj .
*Z przyczyn technicznych wpis pojawił się na blogu później.
• Spodobał Ci się ten przepis? To podaj go dalej!
• Będzie mi bardzo miło, jeśli podzielisz się swoją opinią w formie komentarza :)
• Obserwuj mnie na Facebooku LamaridaBlog
• Śledź mnie na Instagramie lamaridapl
• Dziękuję i pozdrawiam! :)
PS Jeśli ten przepis Ci się spodobał, to zachęcam do wsparcia leczenia i rehabilitacji mojej nieuleczalnie córeczki Emmusi poprzez wpłatę darowizny na jej subkonto w fundacji https://dzieciom.pl/podopieczni/27709 lub przekazanie jej 1,5% podatku - kliknij tutaj, aby dowiedzieć się jak to zrobić. Będę bardzo wdzięczna. Każda złotówka się liczy. Pięknie dziękuję!
